Pamiętam emocje, jakie towarzyszyły mi podczas lektury pierwszej części tej powieści. Powiedzieć, że mi się podobało, to jak nic nie powiedzieć, bo ta książka naprawdę mnie porwała. Momentami wzruszała niemal do łez, innym razem powodowała szybsze bicie serca, gdy bałam się o życie ulubionych bohaterów. Czasem małam ochotę kimś potrząsnąć, by dwa razy zastanowił się nad tym, co chce zrobić, to znów byłam dumna z postawy i odwagi  moich rodaków, którzy ukrywając się w lasach, dla ojczyzny poświęcili wiele, niekiedy nawet życie.