Celem drugiej części piłkarkiego euro tripu był tym razem Paryż. Środkiem transportu tym razem był samochód i wyrypa 1500km za kołkiem. Z drzemką na niemieckim parkingu daliśmy radę. Oprócz meczu na Niemcy - Polska na Stade de France, Saint-Denis, nasze kroki zostały skierowane do centrum francuskiej stolicy. Dojeżdzamy do katedry Notre Dame oraz spacerujemy w okolicy wieży Eifla.

17 lipca 2010 odbyła się na Polach Grunwaldzkich inscenizacja historycznej bitwy z Zakonem Krzyżaczkim. Okazja była wielka bo to obchody 600-lecia tych wydarzeń. Mnie i Maurycego nie mogło tam zabraknąć. Samo widowisko odbyło się w piekielnym słoncu tak jak przed wiekami. W samym widowisku wzieło udział 2000 odtwórców historycznych z różnych krajów europy (z Włoch, z Finlandi, Litwy, Ukrainy, Białorusi czy Rosji). Powstały wioski średniowieczne, w których można było zapoznać się ze średniowiecznym życiem. Niespodzianki nie było znów przegrali Krzyżacy.

Przygoda z nią zaczęła się zupełnie przypadkowo. Jeden z przyjaciół poprosił mnie o pomoc w sprzedaży miodów (tradycyjnych i pitnych) na festynie w Giżycku. Ponieważ był to długi majowy weekend, a ja akurat miałam wolne i żadnych innych planów, zgodziłam się bez namysłu. Jako że jestem fascynatką starych fortyfikacji, których w mym rodzinnym mieście nie brakuje, i innych opuszczonych zakamarków „pachnących” historią, już przy wjeździe na teren festynu, organizowanego w amfiteatrze pod murami twierdzy Boyen, zaświeciły mi się oczy. Nie można było, będąc tamże, odpuścić takiej okazji i nie zwiedzić twierdzy, zwłaszcza że dla „krakoSkiego centusia” cena 10,- za wstęp to przysłowiowa taniocha.

Powstanie Muzum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, wiąże się z zorganizowną w 1964 przez Aeroklub Krakowski "Wystawy Lotniczej", na terenie byłego lotniska Rakowice-Czyżyny. Z myślą o tym przedsięwzięciu, do Krakowa już od 1963 roku zaczęto zwozić odpowiednie eksponaty. Gromadzono je już wcześniej - bo już od zakończenia działań wojennych, z myślą o przyszłym muzeum lotnictwa. Dopiero warunki stworzone w Krakowie pozwoliły zrealizować ten piękny plan.

Pewnego dnia, w pewne lato zdecydowaliśmy się na spontaniczny wyjazd do Ciężkowic. Choć nie raz przejeżdżaliśmy przez to urocze miasteczko, to nigdy wcześniej nie mieliśmy okazji poznać go bliżej - zwłaszcza zaś jego głównej atrakcji - Skamieniałego Miasta, leżącego nieopodal ciężkowickiego rynku.

Dojazd jest prosty i nieskomplikowany. Samochodem z Krakowa zajmuje ok. półtorej godziny. Samochód zostawiamy na parkingu przy wejściu do rezerwatu i z wielką ciekawością udajemy się na kładkę prowadzącą do Skamieniałego Miasta.

Z okazji posiadania lekkiego fioła na punkcie wszelkiego przemieszczania się, dowiedziawszy się, że moja koleżanka nie ma jak dostać się do Suchej Beskidzkiej w celu zakupienia wymarzonych rolek, zaproponowałam tzw. podwózkę ku jej oraz mej uciesze.
Miasto przywitało nas mgłą, zimnem i deszczem, ale czegóż można się spodziewać o tej porze roku?
Sucha Beskidzka jest bardzo miłym, małym miasteczkiem, którego historia – jak wynika ze źródeł – sięga 1405 roku, kiedy to zaistniała jako osada, najpierw rolnicza, ok. 300 lat później targowa, w której bardzo dobrze rozwijał się i handel i rzemiosło. W XVII w. Sucha zyskała hutę szkła, kuźnię żelaza i miedzi, gorzelnię, browar, suszarnię chmielu oraz młyn wodny. W drugiej połowie XVIII w. historia Suchej i jej okolic ściśle wiąże się ściśle z Konfederacją Barską, gdyż wtedy właśnie na tych terenach miały miejsce walki konfederatów z wojskami rosyjskimi.

Jadąc trasą Brzesko-Zakliczyn warto na moment zatrzymać się w Melsztynie - wsi zlokalizowanej w obrębie gminy Zakliczyn (województwo małopolskie). Na wzgórzu rozpościerającym się nad wsią można zobaczyć ruiny zamku. Widoczny, choć  trudny do odnalezienia, ponieważ trzeba odbić z głównej drogi.  Po zjeździe z niej próźno szukać parkingu - trzeba zatrzymać się na wąskiej dróżce. Ten "dyskomfort" rekompensują ujmujące widoki - m.in. na Dunajec oraz odległy o kilka kilometrów Zakliczyn. Wstęp darmowy.

Pierwsza dekada października 2015. W Krakowie zimno jak w listopadzie. Wystarczyło 2 godz. 15 min. lotu, by cieszyć się słońcem , cudownym ciepłem powietrza i morza. Słowem zasłużone wakacje 2015 roku.  Pięć dni pobytu taki dłuższy weekend, świetny na oderwanie się od codzienności, trochę krótki na zwiedzanie. Korzystając z komunikacji autobusowej, która jest tania i niezawodna, zwiedziliśmy północną część wyspy, ze stolicą Valetta włącznie. W piętrowych, odkrytym autobusie można było korzystać z bezpłatnie z przewodnika w języku polskim (słuchawki), szkoda tylko, że nie zawsze informacje pokrywały z rzeczywiście mijanymi miejscami.

Odwiedzenie tego miasta było spontaniczne i nieco przymusowe, ale jednak warte poświęcenia.
Samo miasto – mimo dość bogatej historii – nie stanowi wg mnie szczególnej atrakcji turystycznej. Giżycko jako miasto w zapisach historcznych funkcjonuje od XVI w., lecz dzieje osadnictwa na przesmyku dwóch jezior: Niegocina i Kisajna sięgają o wiele wcześniejszych czasów, czyli ok. II w. n.e.
Bez wątpienia miasto stało się centrum turystyki żeglarskiej, o czym można się przekonać, spacerując brzegiem Niegocina i obserwując infrastrukturę typową dla portu jachtowego. Wśród obiektów wartych polecenia jest kościół ewangelicki z 1827 r., cerkiew prawosławna z końca XIX w., zaadaptowany na hotel zamek krzyżacki oraz wieża ciśnień z przełomu XIX i XX w., z której można podziwiać panoramę miasta. Add a comment

Czytaj więcej: Polska - Giżycko